Dałam 9 tylko i wyłącznie dlatego, że po drodze zagubiłam gdzieś sens, po to, żeby na końcu go odnaleźć (być może to przez to, że jestem chora i tak długi film mógł mnie troszkę zmęczyć).

Moim głównym zastrzeżeniem jest fakt, że zekranizowano tylko 2/3 książki. Ja czekałam na resztę, którą niestety niezbyt dokładnie przeczytałam, a tu... koniec (chociaż jakby to nakręcili, to film musiałby trwać 5 godzin :D)
No tak, gdybym nie czytała książki, to też pewnie bym dziwnie patrzyła na te sceny, a że jestem po lekturze, to inaczej na to spoglądałam.

Dla mnie ten epizod z karłami był jednym z bardziej znaczących w całym filmie.
Trochę trudno będzie mi wytłumaczyć, bo nie chcę być źle zrozumiana...
Zatem proszę mnie dobrze zrozumieć:
- karłowatość jest tutaj pewnym wynaturzeniem.
Jednocześnie ma symbolizować coś absolutnie przeciwnego: ideę supermensch.
Zauważmy, jak o sobie mówi trupa karłów. Uważają się za jednostki obdarzone szczególnymi cechami, które są niedostępne reszcie ludzi. Są ponad ludźmi. Co pozwala im ludzkość w ogóle traktować instrumentalnie, oraz czerpać z tego określone profity.
Karłowatość nie jest cechą wybraną przypadkiem, bowiem Supermensch w ideologii nazistowskiej był dosłownie nadczłowiekiem, w sensie fizycznym i mentalnym. A kim był w istocie?

Czy piszę zrozumiale? (pytanie jest pozbawione kpiny - zapewniam!)

Tak! Dla mnie też wątek z karłami był jednym z ważniejszych w filmie - właśnie dlatego, że tak doskonale w karykaturalny sposób przedstawiły to, o czym piszesz. Szczególnie pierwszy dialog Bebry z Oscarem, w którym w sposób bardzo przypominający propagandową wojskową przemowę namawia go do przyłączenia się do trupy. No i scena, gdy po raz kolejny się pojawił Bebra, w mundurze.

Dla mnie ten film byłby idealny gdyby nie obrzydliwość niektórych scen i właśnie ten wątek z karłami, który trochę mnie irytował. Poza tym Blaszany Bębenek bardzo mi się podobał i moim zdaniem powinnien mieć wyższą ocenę na filmwebie.